Pierre en César

Verhaal:

Pierre, de zwarte kater, werd als kitten van 3 maand oud samen met zijn mama en zusje in Eeklo gevonden en naar het asiel gebracht. Ze kregen de beste zorgen in een opvanggezin tot ze klaar waren om geadopteerd te worden. Mama en zus waren sociaal naar mensen en vonden snel een nieuwe thuis. Pierre was echter niet zo sociaal en niemand bood zich aan voor hem, waardoor deze kleine schat enkele maanden later bij ons mocht komen wonen.

César, de ros-witte kater, is in het asiel toegekomen vanuit Drongen en werd afgestaan als zwerfkat in juni 2021. Hij stak zich in het asiel de hele tijd weg, liefst op het terras en ergens veilig in gekropen, zodat ze hem niet veel konden zien. Op het einde van zijn verblijf daar begon hij wel interesse te tonen in snoepjes. We zijn zo blij dat hij na bijna twee jaar naar onze living mocht verhuizen en we hem verder konden socialiseren.

Karakter: 

Pierre is een echt blazerke, steek hem in een orkest en hij blaast de pannen van het dak. Hij heeft geleerd dat die humans zo op een afstand blijven, dus waarom zou hij het niet doen? We hopen alleszins dat iemand hem kan overtuigen dat dichtbij komende humans hem geen kwaad gaan doen. Poezen die dichtbij komen vindt Pierre niet erg, zeker niet om te spelen of te knuffelen.

César is een lieve zachte kater die zich hier heel snel op zijn gemak voelde. Hij ziet graag andere poezen en wil met ze allemaal knuffelen. Jammer genoeg wordt zijn liefde niet door iedereen beantwoord, Mega bijvoorbeeld durft hem al eens een mep(je) te geven. César krijgt dagelijks eens "het zot in zijne kop", dan crost hij supersnel enkele keren de ruimte door, zoals het echte zoomies betaamt.

Knuffelroutine:

Bij Pierre is van een knuffelroutine (nog) geen sprake. Hij blijft liefst op een veilige afstand van alles wat handen en voeten heeft. Mocht je pootjes hebben, is die veilige afstand niet nodig ;-) Op vlak van socialisatie zet hij voorlopig geen grote stappen vooruit dus we zoeken voor hem iemand die zich hiermee kan bezighouden.

Het asiel omschreef César als "hevig". Ze konden hem daar niet vaak zien dus wat ze met die hevigheid bedoelden weten we niet goed. Wat we intussen wel weten, is dat hij een heel hevige knuffelaar is ;-) zowel van poezenknuffels als van mensenknuffels is hij grote fan. Die mensenknuffels komen wel met een zeer grote voorwaarde: César kiest zelf of je hem mag aaien. Je laat hem aan je hand ruiken, hij snuffelt er lang (zeeeer lang…) aan en beslist dan of hij je een kopje geeft of niet.

Streken:

Behalve hun zoomies momenten hebben deze jongen niet veel streken. Pierre zit op dit moment wel in de kattenpuberteit. Net als human pubers durft hij al eens tegen te spreken, in de vorm van blazen dan. Wat ze in het asiel ook gemerkt hebben is dat hij heel moeilijk te vangen is. Hij verweerde zich zo hard dat hij zelfs een nageltje is kwijtgeraakt. We zullen dus enkele vangtips meegeven, want sowieso moet hij jaarlijks een bezoekje brengen aan de dierenarts.

César is niet zozeer "hard to get" maar soms wel "hard to find". We kunnen soms lang naar hem zoeken en dan blijkt hij gezellig te liggen chillen in zijn tunnel. Waarna hij je met die grote ogen van hem aankijkt "Huh, zochten jullie mij??".

Favoriete eten:

Mmmm, eten, een favoriete bezigheid van zowel Pierre als César. Voor Pierre mogen de brokjes in een puzzel geserveerd worden, hij vindt het superleuk om te 'jagen' op zijn eten. Wat hij daarbij graag drinkt is een Châteauneuf-du-Fontein. Van het frisse stromende water uit de fontein gaat hij meerdere keren per dag drinken. 

Voor César hoeft het allemaal niet zo chic te zijn, maar buiten zijn wil om zijn er toch enkele aandachtspuntjes. Hij heeft soms wat last van zijn darmen, waardoor hij momenteel speciale voeding krijgt, net als wat probiotica bij zijn natte voeding. Gelukkig vindt hij dat allemaal ok en smult hij alles op, zolang het maar op zijn vaste plek in zijn eigen potje voorgeschoteld wordt ;-)

Favoriete speeltje: 

Met Pierre spelen doe je best met de hengel van Tabby Tijger. De pluimen die er standaard aan hangen zijn zijn favoriet. In het begin was het nog afwachtend, maar intussen gaat hij er vaak helemaal voor. Hij speelt vaak in z'n eentje, dan voert hij de gekste sprongen uit. En uiteraard is achter de andere katten crossen ook een favoriete bezigheid.

César is niet kieskeurig tijdens het spelen, zolang hij tegelijk maar kan zingen. De hengel of een van de teasers, hij zal er sowieso op jagen. Geef hem daarna een knuffelvis waar hij zo graag op trappelt en hij is voor een tijdje zoet. Net als bij Pierre staat het crossen met de andere katjes wel op nummer één. En wat is dat met dat zingen? Ja, we weten het ook niet goed, César maakt graag geluidjes tijdens het spelen. Roept hij de andere katjes? Wil hij meer aandacht? Wil hij een ander speeltje? Aan jou om uit te zoeken wat zijn wens is ;-)