Eline
Eline is onze vaste barista op zaterdag. Ze voorziet klanten van lekker drankjes en de katten van knuffels. Naast haar vrolijke karakter, soigneert ze onze vrijwilligers soms met haar bakkunsten. Haar creatieve talent laat ze dan weer los in het tekenen van katten en in onze boeken. Kortom multi-getalenteerde duizendpoot/kat!
1. Waarom ben je vrijwilliger bij DreamCATchers?
Nadat ik een straatkatje aan een nieuwe thuis had geholpen, groeide mijn wens om nog meer katten met een uitzichtloze situatie te helpen. Als student had ik destijds noch de middelen, noch de plaats om dit op zelfstandige basis te realiseren. Een vriendin wist me te vertellen dat er een poezencafé zou openen in Gent. Via de website kwam ik al snel te weten dat ze nog op zoek waren naar vrijwilligers. Zonder te aarzelen, heb ik aangeklopt bij Lana en Evelyne. De rest is geschiedenis.
2. Hoeveel keer kom je helpen?
Ik probeer één keer per week op zaterdag te komen helpen. Als mijn agenda het toelaat, spring ik ook wel eens in voor andere vrijwilligers wanneer die onverwachts niet meer kunnen komen.
3. Wat zijn jouw taken precies?
Ik help voornamelijk in de keuken. Heb je zin in een Cat-T of in een Ameowricano, dan moet je bij mij zijn. Op rustige momenten zie je me ook wel eens al knippend en plakkend werken aan onze adoptieboeken. Andere creatieve taken zoals de belettering van de krijtborden en het ter plaatse aanpassen van de menukaart durf ik ook wel eens op mij nemen. Verder krijgen de lieve poezen mijn ongebreidelde liefde en aandacht wanneer er (bijna) geen klanten zijn.
4. Heb je zelf een kat en hoe heet(en) die?
Doordat ik onlangs verhuisd ben, heb ik een aantal van mijn lieve schatten moeten achterlaten. Dus ondanks ik nu even geen Mother of Cats meer ben, hebben een aantal poezen mijn leven toch voorgoed veranderd. De drie belangrijkste poezen in mijn leven heten Tequila, Siepie en Mio. Tequila is een beetje de jongere broer die ik nooit heb gehad en woont nog bij mijn ouders. Siepie en Mio daarentegen waren echt mijn kindjes en wonen nu bij hun poezenpapa in Gent.
5. Waarom ben je zo’n grote kattenliefhebber?
Ik heb maar één levensmotto: C.R.E.A.M. CATS RULE EVERYTHING AROUND ME. Zo lang ik me kan herinneren, ben ik een kattenliefhebber. Moest mijn eerste woordje niet “papa” geweest zijn, dan was het vast en zeker wel “poes”. Misschien had het bekijken van de Aristokatten op een jonge leeftijd er wel iets mee te maken. Ik denk niet dat ik moet uitleggen wat er zo geweldig is aan katten: ze zijn zacht, lief, hebben een mooie vacht, ze slapen graag, wanneer het heel erg koud is buiten dan komen ze vaak tegen je aanleunen, en – het belangrijkste argument – ze begrijpen mij. Ik ben altijd het meisje geweest met kledij dat vol hing met kattenhaar en ik zal altijd dat meisje blijven.